هیپنوتیزم میا فاروو !

امروز از جایی برگشتم به خونه ، اما پشت در موندم و هیچکسی نبود ، کلید هم نداشتم حالا ، تا زنگ زدم برام کلید بفرستن یک نیم ساعتی طول کشید ، نیم ساعتی که هی از اینور به اونور می رفتم و از اونور به اونورتر ، گذشت و گذشت ، ثابت سر چهارراه ایستاده بودم ، گویی هیپنوتیزم شده بودم و چند دقیقه ای متوجه گذر زمان نشدم ، تا به خودم اومدم و بفهمم جریان از چه قراره ، دیدم که لالایی - میا فاروو زیر لبانم رفته ، جاودانه لالایی تاریخ سینمای دنیا ، یک لالایی هیپنوتزیم کننده ، یک لالایی که خودش یک دنیاست ! ، یک لالایی که در شاهکار پولانسکی شنیده میشه ، " بچه ی رزمری " . لالایی های زیادی در فیلم ها شنیده ام ، بخصوص در فیلم فوق العاده ی " هزار توی پن " ، که ان هم از بهترین لالایی های تاریخ سینماست و مسحور کننده است ، اما این لالایی که میا فاروو می خواند ، دنیایی از راز  و رمز ، عشق و محبت و ... ، فقط باید شنیدش ، بعضی قطعه ها هستند که به معنای کلمه آدم رو از اونجایی که هستند جدا می کنند ، حالا آوای پرنده ای ، صدای آبشاری یا موسیقی های جاودانه ی موزارت و خیلی چیزهای دیگه ، " لالایی " بچه رزمری ، ماورایی عمل می کنه ، شاید حتی جایگاهی جداگانه از این قطعه هایی که گفتم داشته باشه .

این لالایی رو می تونید از اینجا دانلود کنید .