چند روز پیش چند تا عکس دلخراش از یکی از دوستام به دستم رسید که میذارم اینجا ، البته بعد از یکی دو هفته پست نذاشتن به خاطر تنبلی. امیدوارم انرژی اش بیاد و بیشتر پست بذاریم.
و اینکه واقعا دیدن این عکس ها سخته ، به خصوص اگه عشق پولانسکی باشین. برای من که خیلی سخت بود.
شارون تیت
روز فاجعه،خانه پولانسکی
خانواده ی چارلز منسون
فیلم Easy-A فیلمی بود که خیلی ها منتظرش بودن ، از عشق فیلم ها بگیرین تا حتی خیلی از منتقد ها ، فیلم یک کمدیه بسیار بامزه است راجع به یک دختر بسیار مهربون و فداکار که برای اینکه به دیگران کمک کنه خودش درگیر یکسری شایعات جنسی می کنه و باقی ماجرا که خودتون باید ببینید .
با پیشرفت سریع تکنولوژی ، این تاثیر و جریان کاملا به استخون بندیه داستان و فیلم نامه های خیلی از فیلم های جدید رسوخ کرده و البته این طبیعیه ، برای مثال ، " الیو " برای رهایی از دست شایعاتی که مثل برق و باد سریع همه جا پخش می شن تصمیم می گیره که حقایق رو در سایتی به صورت انلاین پخش کنه که همون اول فیلم این قضیه شروع می شه و ما درگیر روایت الیو از ماجراها می شیم .
چیزی که الان خیلی در فیلم های این مدلی دیده میشه خونواده هایی بشدت روشنفکر و نزدیک به فانتزیست .
برای مثال فیلم بسیار موفق و محبوب " جونو " که الن پیج یک بازیه بی نظیر در اون داشت ، خونواده اش رو یادتون هست ؟ یادمه اون موقع توی خیلی از سایت ها و انجمن های فیلم راجع به این مساله بحث میشد که همچین خونواده ای خیلی خالی بندیه و نزدیک به واقعیت نیست !
البته از اون موقع تا الان کلی این تعصب کم رنگ تر شده و بیننده ها کم کم باور کرده اند ، در ایران باز خب به خاطر فرهنگی که داره این تعصب بسیار شدیدتره ، اما در دید کلی و جهانی در نظر بگیریم هم این خونواده ها زیاد نزدیک به واقعیت نیستند !
لازمه ی همچین فیلم هایی همچین خونواده هایی هم هست ، طوری که فیلم به فیلم خونواده ها ریلکس تر می شند ، تا جایی پیش می رند که بعضی تصمیماتشون برای بیننده اعصاب خورد کن میشه !
به هر حال این ها باعث نمیشه که فیلم ، تماشایی نباشه ، بلکه همین ها قضایا تبدیل شده به یکی از فاکتور های اصلی فیلم های این مدلی .
* فیلم ، فیلم تماشایی و جذابی هست که یک " اما استون " بشدت گرم و دوست داشتنی داره که تا مرز ستاره در این فیلم پیش رفته ؛ احتمال خیلی زیاد فیلم میره برای گلدن گلاب بهترین فیلم کمدی or موزیکال امسال ، جایزه ای که سال پیش فیلم " خماری " گرفت .
این قاب رو هم دلم نیومد نذارم:
و یک چیز جالب. این عکس از تیتراژ "مستاجر" شاهکار رومن پولانسکی. اسم ژاک اودیار رو میتوینید جای دستیار تدوین ببینید: